دیوار برشی چیست؟
دیوار برشی یکی از انواع دیوار اجرایی در ساختمان است که به منظور و هدف خاصی مورد استفاده قرار میگیرد.
دیوار برشی در واقع متشکل از یک سری قطعات برشی یا همان قطعات مهاری است،
که اصلیترین وظیفه آنها کنترل تأثیر بارهای جانبی وارده بر ساختمان است.
این نوع دیوارها با توجه به هدف استفاده از آنها اهمیت ویژهای دارند.
این دیوار به طور معمول در قسمت خارجی سازه تعبیه میشود؛
به طور معمول دیوارهای برشی به طور مستقیم به فونداسیون متصل میشوند.
با این وجود در مواردی که بارهای جانبی نسبتاً کوچک هستند و اثر دینامیک قابل توجهی نیز وجود ندارد، این نوع از دیوارها را میتوان به ستونها متصل کرد.
انواع دیوار برشی
دیوار برشی جفت
در بسیاری از موارد یک سری باز شدگیها یا منافذی در این دیوار ایجاد میشود.
به این نوع از دیوار برشی جفت شده یا کاپل گفته میشود.
دیوار برشی مونولیتیک
دیوار برشی مونولیتیک خود شامل چند نوع است که هر یک تحت شرایط خاصی در ساختمان سازی مورد استفاده قرار میگیرند.
مونولیتیک نوعی از دیوار برشی است که در نوع خود سادهترین است و به سه نوع کوتاه، اسکوات و طرهای تقسیم میشود.
دیوار برشی تخت و کانالی
دیوارهای برشی به لحاظ سطح مقطع در سه دسته صفحهای و تخت، لبهدار و کانالی قرار میگیرند.
بر اساس نوع مصالح مورد استفاده، دستهبندی جامعتری در خصوص دیوارهای برشی صورت گرفته است. بر این اساس دیوار برشی به چند دسته تقسیم میشود.
موقعیت قرارگیری دیوارهای برشی در ساختمان
شکل و موقعیت پلان دیوارهای برشی تأثیر به سزایی بر رفتار کلی سازه میگذارد.
به لحاظ ساختاری بهترین موقعیت قرار گیری این نوع دیوارهای ساختمانی در مرکز هر نیمه از ساختمان است؛
اما متأسفانه قرار دادن این نوع دیوارها در این موقعیت تقریباً غیر عملی است و از همین رو این دیوارها را عمدتاً در گوشهها و انتهای سازه به کار میبرند.
مراحل اجرای دیوار برشی
مرحله اول آرماتوربندی
این نوع از دیوارها دارای دو نوع میلگرد عمودی و افقی هستند.
آرماتورهای عمودی مد نظر برای اجرای دیوارهای برشی را باید در زمان اجرای آرماتوربندی فونداسیون در محلی که از پیش مشخص شده است قرارداد.
به منظور جلوگیری از جابجایی و تغییر حالت آرماتورهای عمودی از آرماتورهای افقی در فواصل مشخصی استفاده میکنند.
مرحله دوم قالببندی
پس از به پایان رساندن آرماتوربندی باید نسبت به اجرای قالببندی اقدام کرد.
یکی از مهمترین نکاتی که باید در اجرای قالببندی به آن دقت کرد در واقع محل قرارگیری میلگردهای افقی و قائم در قالب است و باید به گونهای باشد که بتن بتواند به راحتی از میان آنها حرکت کند.
پس از اطمینان از قرارگیری مناسب میلگردها در فضای بین قالبها، باید صفحات قالب را با استفاده از پین و گوه به یکدیگر و به آرماتورها متصل کرد.
مرحله سوم بتنریزی
پس از قالببندی و اطمینان از محکم بودن اتصالات قالبها، میتوان نسبت به بتنریزی در فضای بین قالبها اقدام نمود.
همزمان با بتنریزی باید با استفاده از دستگاههای ویبراتور از جایگیری مناسب بتن در میان میلگردهای افقی و عمودی اطمینان حاصل کرد.