وادارها
در صورتیکه طول دیوار از مقادیر مجاز براساس طراحی (حداکثر ۴متر) بیشتر شود از عضو قائم با مقطع فولادي یا بتنی ( وادار) به عنوان تکیه گاه جهت مهار خارج از صفحه دیوار و اجزاي مسلح کننده آن استفاده میشود.
وادار باید به نحو مناسبی به کف سازه با اتصال به صورت مفصلی متصل شود ولی اتصال آن در زیر تراز سقف باید در راستاي داخل صفحه به صورت کشویی باشد تا امکان جابجایی درون صفحه دیوار فراهم شود.
در دیوارهاي خارجی روي سطح وادار باید به وسیله پشم سنگ ضد رطوبت براي عایق بندي پوشانده شود و بر روي آن یک لایه مش الیافی یا رابیتس براي جلوگیري از ترك خوردگی نازك کاري اجرا شود.
اتصال به وادارها
در دیوارهاي غیرسازهاي در فواصل بین ستونها براي مهار خارج از صفحه دیوارها بسته به نوع و طول دیوار، ممکن است نیاز به وادار باشد.
براي انتقال بار به وادار استفاده از اتصالات جوشی یا پیچی و نظایر آنها به وادار مجاز است ولی نباید از مقاومت اصطکاکی ناشی از بارهاي ثقلی استفاده شود.
دیوار با توجه به بارهاي وارده و شرایط لبه هاي آن در بالا (زیر سقف) و دو لبه قائم دو طرف دیوار و شرایط مرزي زیر (روي کف) کنترل شوند و بر این اساس حداقل طول دیوار که نیاز به مهار با استفاده از وادار دارد محاسبه شود.
فواصل وادارها را میتوان بر پایه محاسبه ظرفیت خمشی پانل دیوار با فرض شرایط تکیهگاهی لبهها و با اعمال بار وارد بر دیوار تعیین نمود.
این کنترل براي دیوارهاي بلوکی به صورت دال دو طرفه براساس ضابطه شماره ۸۱۹ مرکز تحقیقات راه، مسکن و ۹ شهرسازي انجام میشود.
دیوار بلوکی در فاصله بین وادارها با میلگرد بستر یا تسمه هاي فولادي مسلح می شود.
اتصال وادار به قاب سازه اي
در دیوارهاي بلوکی که نیاز به وادار دارند به منظور تامین حرکت جانبی داخل صفحه دیوارها، مجموعه دیوار و وادار همزمان از آزادي در حرکت جانبی برخوردارند.
وادارها نباید به نبشیهاي تعبیه شده در تیرها که تنها جهت جلوگیري از حرکت خارج از صفحه نصب شده اند جوش شوند با توجه به اتصال کشویی وادار نیازي به رعایت فاصله جداسازي دیوار در مجاورت وادارها نمی باشد و دیوار می تواند از بر وادار چیده شود.